در دنیای مدرن ما که به سرعت در حال تکامل است، ایمنی برای صاحبان خانه، صاحبان مشاغل و مدیران تأسیسات بسیار مهم و واجب می باشد. از جمله اقدامات ایمنی ضروری، نصب سیستم اعلام حریق است. این سیستم‌ها، که اغلب بدیهی تلقی می‌شوند، نقش مهمی در هشدار دادن به سرنشینان از خطرات احتمالی، دادن زمان گرانبها برای تخلیه و به طور بالقوه نجات جان افراد دارند. درادامه با ما در فروشگاه ایمن برق پارسا همراه باشید تا به طور کامل به آموزش نصب سیستم اعلام حریق بپردازیم.
در پایان این مطلب، شما نه تنها از پیچیدگی این صدای زنگ ساده قدردانی خواهید کرد، بلکه دانش تصمیم گیری آگاهانه در مورد ایمنی ملک خود را نیز خواهید داشت.
سیستم اعلام حریق چیست؟
سیستم اعلام حریق مجموعه ای یکپارچه از دستگاه هایی است که برای شناسایی و هشدار به افراد در مورد آتش سوزی، دود یا سایر موارد اضطراری در یک منطقه یا ساختمان خاص طراحی شده است. این سیستم‌ها برای حفاظت از جان و دارایی انسان با ارائه اعلان‌های به‌موقع که به سرنشینان امکان می‌دهد اقدامات مناسب مانند تخلیه یا رسیدگی به شیوع اولیه آتش‌سوزی را انجام دهند، ضروری هستند. این سیستم شامل اجزای مختلفی از جمله آشکارسازهای دود و حرارت، ایستگاه‌های کشش دستی، صداهای هشدار (زنگ یا بوق) و یک صفحه کنترل مرکزی است که دستگاه‌های مختلف متصل را نظارت و مدیریت می‌کند.
عملکرد اصلی یک سیستم اعلام حریق مبتنی بر توانایی آن در شناسایی شرایط غیرعادی مانند افزایش ناگهانی دما یا وجود دود و متعاقبا فعال کردن آلارم‌های صوتی و تصویری برای هشدار به سرنشینان است. این آلارم ها می توانند به طور خودکار از طریق آشکارسازها یا به صورت دستی از طریق ایستگاه های کششی فعال شوند. علاوه بر این، سیستم‌های اعلام حریق پیشرفته می‌توانند با سایر سیستم‌های ساختمان مانند سیستم‌های اسپرینکلر یا تهویه اضطراری ارتباط برقرار کنند و حتی در صورت فعال شدن، خدمات اضطراری محلی یا پرسنل تعیین‌شده را مطلع کنند.
قابل ذکر است که سیستم های اعلاک حریق در محیط های صنعتی که پرخطر هستند،نقش بسیار مهمی دارند.به گونه ای که یکی از الزامات محیط های صنعتی به شمار می روند.
معرفی انواع سیستم اعلام حریق
سیستم‌های اعلام حریق در طرح‌ها و نمونه های مختلف برای پاسخگویی به نیازهای ساختمان‌ها و اهداف حفاظت در برابر آتش‌سوزی تولید می شوند. هدف اصلی همه این سیستم‌ها تشخیص وجود آتش‌سوزی و ارائه هشدار است، اما روش‌ها و فناوری‌هایی که استفاده می‌کنند می‌تواند متفاوت باشد.
1.سیستم های اعلام حریق معمولی
در یک سیستم اعلام حریق معمولی، دستگاه هایی مانند آشکارسازها و نقاط تماس دستی به پانل کنترل هشدار حریق مناطق متصل می شوند.هنگامی که زنگ هشدار راه اندازی می شود، پانل کنترل می تواند تشخیص دهد که زنگ از کدام منطقه است، اما نه دستگاه خاص.
کاربرد: سیستم های اعلام حریق معمولی در مناطق کوچکتر یا مناطقی استفاده می شوند که تعیین دقیق محل دقیق زنگ هشدار حیاتی نیست.
2. سیستم اعلام حریق آدرس پذیر (سیستم های اعلام حریق هوشمند)
هر دستگاه در این سیستم دارای یک آدرس منحصر به فرد است و همه آنها با استفاده از یک حلقه به کنترل پنل اصلی متصل می شوند.کنترل پنل می تواند تشخیص دهد که کدام دستگاه خاص فعال شده است.
کاربرد: سیستم اعلام حریق آدرس پذیر برای ساختمان های بزرگتر یا محیط های پیچیده ایده آل هستند زیرا اطلاعات دقیقی در مورد محل وقوع آتش سوزی احتمالی ارائه می دهند.
3. سیستم های اعلام حریق آنالوگ آدرس پذیر
سیستم های اعلام حریق آنالوگ آدرس پذیر نسخه های پیشرفته سیستم های آدرس پذیر هستند. آنها می توانند محیط را با جزئیات اندازه گیری کنند و داده ها را در اختیار پنل کنترل قرار دهند. آنها می توانند داده های دانه ای بیشتری مانند چگالی دقیق دود را ارسال کنند.
کاربرد: در محیط هایی استفاده می شود که اطلاعات دقیق بسیار مهم است، مانند ساختمان های تجاری بزرگ یا سایت هایی با ساختمان های متعدد.
4. سیستم های اعلام حریق بی سیم (سیستم های اعلام حریق رادیویی)
سیستم های اعلام حریق بی سیم به جای استفاده از کابل های فیزیکی، از سیگنال های رادیویی برای برقراری ارتباط بین پانل کنترل و اجزای سیستم هشدار استفاده می کنند. بسته به سیستم، می تواند اطلاعات مربوط به منطقه مانند اطلاعات معمولی یا اطلاعات خاص دستگاه مانند سیستم های آدرس پذیر را ارائه دهد.
کاربرد: سیستم های اعلام حریق بی سیم در مکان هایی که نصب کابل کشی چالش برانگیز است یا در ساختمان های قدیمی که حفاری و کابل کشی می تواند آسیب رسان باشد، مفید است.
5. سیستم های اعلام حریق هیبریدی
سیستم های هیبریدی ویژگی های سیستم هشدار سیمی و بی سیم را با هم ترکیب می کنند.نها می توانند ترکیبی از هشدارهای خاص منطقه یا دستگاه را بر اساس پیکربندی خود ارائه دهند.
کاربرد: مناسب برای ساختمان هایی که ممکن است از ترکیبی از سیستم های سیمی و بی سیم بهره مند شوند، مانند هنگام توسعه یا ارتقاء یک سیستم سیمی موجود.
6. سیستم های تخلیه صدا
همراه با زنگ استاندارد، این سیستم ها از دستورالعمل های صوتی برای راهنمایی سرنشینان برای تخلیه ایمن استفاده می کنند.می توان آن را با سیستم های آدرس پذیر برای مکان خاص ادغام کرد.
کاربرد: اغلب در ساختمان های عمومی بزرگ، تئاترها یا مکان هایی با جمعیت زیاد برای اطمینان از تخلیه منظم و کارآمد استفاده می شود.
توجه داشته باشید که هر نوع سیستم اعلام حریق مزایای خاص خود را دارد و بر اساس عواملی مانند اندازه و نوع ساختمان، خطرات احتمالی آتش سوزی موجود، پیچیدگی مورد نیاز در سیستم و بودجه در دسترس برای نصب و نگهداری انتخاب می شود.
اجزای تشکیل دهنده سیستم اعلام حریق
سیستم های اعلام حریق از اجزای مختلف به هم پیوسته تشکیل شده اند که هر کدام برای انجام عملکرد خاصی در سیستم کلی طراحی شده اند. این اجزا به طور جمعی برای شناسایی آتش سوزی در مراحل اولیه، هشدار به سرنشینان و حتی گاهی اوقات کنترل آتش کار می کنند.
1. کنترل پنل
پانل کنترل اساسا مرکز مرکزی یا "مغز" سیستم اعلام حریق است. اطلاعات دریافتی از دستگاه های مختلف را پردازش می کند و بر اساس ورودی ها تصمیمات حیاتی می گیرد. هنگامی که سیگنالی را از دستگاه شروع کننده دریافت می کند، اطلاعات را ارزیابی می کند و دستگاه های اطلاع رسانی مناسب را برای هشدار به ساکنان ساختمان فعال می کند.
همچنی پنل کنترل با سایر سیستم های امنیتی یا مدیریت ساختمان ارتباط برقرار می کند و یکپارچگی یکپارچه را تضمین می کند.
سه نوع کنترل پنل وجود دارد:
- پنل های معمولی یک منطقه یا منطقه فعال را شناسایی می کنند اما دستگاه دقیق فعال شده را مشخص نمی کنند.
- پنل های آدرس پذیر با هر دستگاه به صورت جداگانه ارتباط برقرار می کنند و مکان دقیق فعال سازی را مشخص می کنند.
- پنل های هیبریدی ویژگی های سیستم های معمولی و آدرس پذیر را ترکیب می کنند و انعطاف پذیری را در نصب و بهره برداری ارائه می دهند.
2.دستگاه های آغازگر
دستگاه های آغازگر به عنوان چشم و گوش سیستم اعلام حریق عمل می کنند. آنها دائماً محیط را برای علائم آتش یا دود زیر نظر دارند. این دستگاه ها هنگامی که یک وضعیت آتش سوزی بالقوه تشخیص داده می شود سیگنال هایی را به صفحه کنترل ارسال می کنند.
دتکتورهای دود در فناوری های مختلفی عرضه می شوند. انواع یونیزاسیون نسبت به آتش های شعله ور واکنش بیشتری نشان می دهند، در حالی که انواع فوتوالکتریک به آتش سوزی هایی که با دوره طولانی دود شروع می شوند حساس تر هستند. آشکارسازهای حرارتی زمانی فعال می شوند که از آستانه دمای معینی فراتر رود یا اگر دما به سرعت افزایش یابد. آشکارسازهای شعله با شناسایی طول موج های خاصی از نور ساطع شده از شعله کار می کنند.
داکت دتکتورها دستگاه های تخصصی هستند که در سیستم های HVAC قرار می گیرند. نقش آنها در جلوگیری از انتشار دود در سراسر ساختمان بسیار مهم است. در نهایت، سوئیچ‌های جریان آب در سیستم‌های اسپرینکلر حرکت آب را حس می‌کنند که نشان می‌دهد آبپاش‌ها فعال شده‌اند.
3. دستگاه های اطلاع رسانی
نقش اصلی وسایل اطلاع رسانی این است که اطمینان حاصل کنند که سرنشینان به سرعت و به طور موثر در مورد خطرات احتمالی آتش سوزی هشدار داده می شوند. دستگاه های قابل شنیدن، مانند زنگ ها یا آژیرها، صداهای بلند ایجاد می کنند. در قسمت بصری، دستگاه هایی مانند چراغ های بارق یا نشانگرهای LED چشمک زن هشدارهای بصری واضحی را ارائه می دهند.
برای فضاهایی مانند بیمارستان‌ها یا خانه‌های سالمندان که صداهای بلند ممکن است اختلال ایجاد کند، می‌توان از زنگ‌های آرام‌تر استفاده کرد. سیستم‌های تخلیه صوتی به طور فزاینده‌ای محبوب هستند، زیرا دستورالعمل‌های صوتی واضحی را در مورد نحوه تخلیه ساکنان ارائه می‌دهند و فرآیند را سازمان‌دهی‌تر و کمتر مستعد هرج و مرج ناشی از وحشت می‌کنند.
4. منابع تغذیه
قدرت برای عملکرد سیستم اعلام حریق اساسی است. منبع تغذیه اولیه معمولا از منبع برق اصلی ساختمان تامین می شود. با این حال، قابلیت اطمینان برای سیستم های آتش نشانی بسیار مهم است. از این رو، یک منبع تغذیه ثانویه وجود دارد - معمولاً باتری‌هایی که می‌توانند سیستم را حداقل 24 ساعت در صورت خرابی منبع تغذیه پشتیبانی کنند.
5. رابط های ارتباطی
سیستم های اعلام حریق مدرن اغلب با سیستم های دیگر ادغام می شوند یا به صورت خارجی نظارت می شوند. فرستنده های مخابراتی زنگ دیجیتال (DACT) سیستم اعلام حریق را به یک سرویس نظارت خارجی متصل می کند که اغلب از خطوط تلفن استفاده می کند. این تضمین می کند که حتی اگر ساختمان خالی از سکنه باشد و خدمات اضطراری هشدار داده شود، می توان آتش سوزی را شناسایی کرد.
رله ها اجزای حیاتی هستند که به سیستم اعلام حریق امکان تعامل و کنترل سایر سیستم های داخل ساختمان را می دهند. به عنوان مثال، خاموش کردن سیستم‌های HVAC یا فراخوانی آسانسورها به طبقه همکف در هنگام آتش‌سوزی ضروری است و رله‌ها چنین قابلیت‌هایی را فعال می‌کنند.
6. اعلام کنندگان
این نمایشگرهای بصری تصویری از وضعیت سیستم اعلام حریق ارائه می دهند. معمولاً در ورودی‌های ساختمان یا میزهای امنیتی برای دسترسی آسان قرار دارند، اعلام‌کننده‌ها از پنل‌های LED ساده که نشان می‌دهند کدام ناحیه فعال شده است تا پانل‌های LCD پیچیده که اطلاعات دقیق را نمایش می‌دهند، مانند دستگاه خاص فعال شده، را شامل می‌شوند.
7. دستگاه های کمکی
این دستگاه ها عملکردهای اصلی سیستم اعلام حریق را افزایش می دهند. به عنوان مثال، نگهدارنده‌های درب، دستگاه‌های الکترومغناطیسی هستند که درهای ضد حریق را برای تسهیل حرکت باز نگه می‌دارند. در صورت آلارم، درها را رها می کنند تا از انتشار آتش یا دود جلوگیری کنند. سیستم های کنترل دود یک کار منحصر به فرد دارند - آنها جریان هوا را در ساختمان تنظیم می کنند تا حرکت دود را مدیریت و محدود کنند، از مسیرهای فرار محافظت کنند و آسیب را کاهش دهند.
8. سیم کشی
یک شبکه سیم کشی ساختمان را متقاطع می کند و هر جزء سیستم اعلام حریق را به صفحه کنترل متصل می کند. مدارهای راه‌اندازی دستگاه (IDC) اساسی هستند زیرا همه دستگاه‌های راه‌اندازی را به صفحه کنترل متصل می‌کنند و سیگنال‌ها را هنگام شناسایی رویداد ارسال می‌کنند.
در سیستم‌های آدرس‌پذیر پیشرفته، مدارهای خط سیگنال (SLC) نقشی محوری دارند. چندین دستگاه روی یک حلقه سیم متصل هستند، اما هر کدام یک آدرس منحصر به فرد دارند که سیستم را قادر می سازد دستگاه دقیق فعال شده را شناسایی کند.
فرآیند نصب سیستم اعلام حریق
نصب سیستم اعلام حریق یک وظیفه حیاتی است که ایمنی و حفاظت از ساکنان ساختمان را تضمین می کند(به ویژه در محیط های صنعتی). این شامل برنامه ریزی، طراحی و اجرای دقیق است.
1. برنامه ریزی و طراحی سیستم
نیازسنجی: قبل از شروع هر گونه نصب، الزامات ساختمان را مشخص کنید. عواملی مانند اندازه ساختمان، هدف (مسکونی، تجاری، صنعتی) و مناطق خاص پرخطر در نظر گرفته می شود.
نوع سیستم را انتخاب کنید: بسته به نیاز و بودجه ساختمان، بین یک سیستم اعلام حریق معمولی یا آدرس پذیر تصمیم بگیرید.
طراحی چیدمان: برنامه‌ریزی کنید که در آن دستگاه‌هایی مانند آشکارسازها، ایستگاه‌های کشش و وسایل اعلان قرار گیرند. از پوشش کافی و بدون «نقطه کور» اطمینان حاصل کنید.
2. خاموش کنید
هنگام کار بر روی سیستم های الکتریکی همیشه از قطع بودن منبع برق اطمینان حاصل کنید. این مرحله برای جلوگیری از هر گونه تصادف یا شورت الکتریکی بسیار مهم است.
3. نصب کنترل پنل
یک مکان مرکزی و به راحتی در نزدیکی ورودی اصلی یا اتاق امنیتی انتخاب کنید.پانل کنترل را روی دیوار محکم کنید و طبق دستورالعمل سازنده شروع به سیم کشی کنید.
4. نصب آشکارسازها
مکان: آشکارسازهای دود معمولاً با بلند شدن دود روی سقف نصب می شوند. آشکارسازهای گرما اغلب در آشپزخانه ها یا اتاق های دیگ بخار قرار می گیرند که ممکن است تغییرات دمایی سریع رخ دهد.
سیم کشی: کابل های مناسب را از پانل کنترل به هر آشکارساز اجرا کنید. اطمینان حاصل کنید که سیم کشی مرتب و ایمن است.
5. نقاط تماس دستی/ایستگاه های کششی را نصب کنید
اینها را در نزدیکی خروجی ها و ورودی ها قرار دهید تا اطمینان حاصل کنید که به راحتی برای ساکنان ساختمان قابل دسترسی هستند.هر ایستگاه کششی را با استفاده از سیم کشی تعیین شده به صفحه کنترل وصل کنید.
6. نصب دستگاه های اطلاع رسانی
نصب آلارم (آژیر، زنگ) و نشانگرهای بصری (چراغ های بارق) در مناطق قابل مشاهده و شنیدنی.
سیم کشی: مانند آشکارسازها، کابل ها را از کنترل پنل به هر دستگاه اعلان اجرا کنید.
7. راه اندازی رابط های ارتباطی
اگر سیستم نظارت می شود، دستگاه های ارتباطی مانند مخابرات زنگ دیجیتال را نصب کنید.
اطمینان حاصل کنید که این دستگاه ها می توانند سیگنال هایی را به مرکز مانیتورینگ در هنگام فعال شدن هشدار آتش ارسال کنند.
8. منابع تغذیه و پشتیبان گیری
سیستم اعلام حریق را به منبع برق اولیه آن وصل کنید.باتری های پشتیبان را نصب کنید، مطمئن شوید که در هنگام قطع برق، برق را تامین می کنند.
9. یکپارچه سازی سیستم
اگر ساختمان دارای سیستم‌های دیگری مانند HVAC است، سیستم اعلام حریق را یکپارچه کنید تا مطمئن شوید، برای مثال، سیستم HVAC در هنگام آتش‌سوزی خاموش می‌شود تا از انتشارف دود جلوگیری شود.
10. تست سیستم
پس از نصب همه چیز، سیستم را روشن کنید.هر دستگاه را، از آشکارسازها گرفته تا ایستگاه های کششی، تست کنید و مطمئن شوید که با کنترل پنل ارتباط برقرار کرده و دستگاه های اعلان را فعال می کنند.
آزمایش منظم باید بخشی از تعمیر و نگهداری باشد تا از عملکرد سیستم در طول زمان اطمینان حاصل شود.
11. آموزش و مستندسازی
آموزش کارکنان یا ساکنین ساختمان در نقاط تماس دستی و کارهایی که در هنگام زنگ هشدار انجام شود.
یک کتابچه راهنمای کامل سیستم، از جمله مکان‌های دستگاه و روش‌های نگهداری را ارائه دهید.
12. تعمیر و نگهداری منظم
برای اطمینان از طول عمر و اثربخشی سیستم، بررسی های دوره ای و نگهداری را برنامه ریزی کنید.
در صورت نیاز دستگاه ها و باتری های معیوب را تعویض کنید.
به این نکته توجه داشته باشید که نصب سیستم اعلام حریق یک فرآیند ساختاریافته است که ایمنی ساختمان و ساکنان آن را تضمین می کند. برنامه ریزی مناسب، نصب حرفه ای و نگهداری منظم برای اثربخشی سیستم بسیار مهم هستند.
جمع بندی
استفاده از سیستم های اعلام حریق در محیط ها و ساختمان های صنعتی، به منظور حفظ ایمنی افراد بسیار مهم و ضروری میباشد.اهمیت یک سیستم اعلام حریق فراتر از رعایت قوانین صرفاً یا علامت زدن چک لیست ایمنی است. این نشان دهنده تعهد ما برای محافظت از زندگی افراد و دارایی ها است.
در این مطب به این موضوع پرداخته شد که سیستم اعلام حریق چیست؟ انواع سیستم اعلام حریق کدامند؟ و روش نصب سیستم اعلام حریق چگونه است؟
قابل ذکر است که در محیط های صنعتی و پر خطر که مستعد انفجار هستند (صنایع نفت،گاز،پتروشیمی،نساجی و...) علاوه بر نصب سیستم اعلام حریق،برای جلوگیری از انفجار و آتش سوزی باید از تجهیزات ضد انفجار استفاده شود. این تجهیزات در برابر نفوذ مواد قابل اشتعال به درون خود مقاوم هستند و به طور کامل مهروموم شده اند.
برای تهییه این تجهیزات می توانید به فروشگاه ایمن برق پارسا مراجعه کنید.
شماره تلفن جهت مشاوره در خرید: 09171116058
دیدگاه خود را بنویسید